Pagina's

donderdag 6 februari 2014

en zie hier

als moeder de vrouw, klinkt geweldig gansachtig, iets belooft aan hare zoon, zal ze die belofte ook nakomen.
Misschien.
Waarschijnlijk.

Dus bij deze...
een babyvoet op iets zachts en wit.
  oh ja de sluiper werd ne kruiper
 en is daar ontzettend fier over
Genoeg gesmolten. Nu de harde waarheid. De stoffen lagen hier al klaar van in april. Net op de valreep wouden we toch het geslacht weten. En kocht ik stof.
Maar viel ik ook op mijn gat.
Had ik te maken met een lijf dat echt het mijne niet was.
Kortom, had ik geweldig veel zwangerschapskuren dat er van stikken niets in huis kwam.
Na de bevalling, had ik nog meer excuses. Want hé, want ne geweldige zomer was dat nu!
Geen weer voor warme dekentjes. Dus ging ik er in de herfst voor gaan. Mmmm, uitstel naar de winter.
En nu zelfs die winter het laat afweten, maakte ik dus de belofte.
En nu heeft Oscar eindelijk, achteneenhalve maand na datum, een geboortedekentje à la cozette.
Maar de rand wel 5 keer doorgestikt. Dat vond ik mooier.



zondag 2 februari 2014

the good, the bad and the ugly

4 keer dezelfde basis: de kaptrui van stof voor durf-het zelvers.
4 keer anders.

 Voor de dochter




 The good en nu al favoriet  van Ida. Met folieken op de achterkant, zakjes,...



 nog eentje onder de categorie...the good (edit: idee van hier, dankzij haar teruggevonden!)

 Met zakken die doorlopen.
En toen speelden we eens met het kolleke. Deze valt onder de categorie...the bad. Het kolleke is niet wat het zou moeten zijn, de pull onderaan is het precies ook niet, enkel de zakjes lijken goed gelukt. Ik heb er ondertussen de onderste boord al vanaf geknipt. Ohja aan tornen doen wijlen niet mee zenne. En kprobeer er nog iets van te maken. The bad krijgt een vervolg!

En de vierde? Voor de zoon. Want daar maakt ge niet veel voor. Maar ge zijt niet goed in kleine dingen.
En ge kreeg gelijk.

Aanschouw hier the ugly
Het begon thans goed. Vosjes en geel.
 een patroon zelf verkleind naar een grote 74. Wat kan er daar nu mee mis gaan?
Alles dus. Ge draaide u stof binneste buiten. De binnenkant zit aan de buitenkant. Niet overal. Ahneen. Bij een mouw deed ge het just. En zelf patronen verkleinen. Mejuffer! Thans gecontroleerd enal.
Een grote 74. Mijn h*l.
't zit vast op zijn hoofd. En ja, dat is een groot hoofd. Maar niet zo groot da'k met de beste wil van de wereld diene pull niet verder krijg.
En hij vindt dat niet erg. Maar ikke wel.
Dus...bij deze: Oscar heeft nog iets te goed ;)