Pagina's

woensdag 11 november 2015

Ken je dat gevoel?

Ken je dat gevoel dat je na een veel te korte nacht, heerlijk staat te douchen? Dat ge geniet van dat water op uw huid, dat de warmte alle slaperigheid uit je lijf spoelt. Dat ge één of ander mous'ke pakt, gekregen uit een of andere winkel waar ze producten verkopen met de naam "oriental dream" of "zensation" en waar de muziek gegarandeerd wat oosters geïnspireerd is? En ken je dan het moment waarop je gelukzalig zucht, tot je in de verte jouw kleinste koter hoort wenen? Ge bij uzelve denkt: van 5 minuten wenen is nog geen enkel kind gestorven,dus ge uw haar insopt en er plots een ander kind naast u staat met de mededeling dat hij naar "walet" moet (voor de niet verstaanders onder ons van het Oscar dialect: toilet) en tegelijkertijd heel uw badkamer onderpist en uw dochter die binnenstormt, valt in de plas pis...

Of herkent ge dit...ge moet iets dringend in orde maken voor een feest. En de kers op de taart moet uit uw printer komen, maar die inkt is op. Dus ge stuurt uw manlief naar de winkel. Fier als een gieter komt die thuis met een duopack cartridges, scheurt de verpakking open om dan te ontdekken dat het de verkeerde zijn. En ge had nog maar tien minuten.

Of het moment dat ge met uw kleinste zoon besloot pyjama-dag te houden. Gij draagt feitelijk geen pyjama's, maar ge hebt wel nog ergens een slaapkleed liggen. Door een nog teveel aan kilo's (vooral aan buik en gat) komt dat onzedelijk kort, maar hé uwe zoon weet dat toch nog niet. Ge geeft hem eten en net op dat moment leveren ze een pakje aan uw deur. Ge twijfelt maar denkt, ahneen als ik niet opendoe moet ik sebiet naar de winkel teruggaan, dus ge doet open en ge staat daar voor uw deur met uw onzedelijk kort slaapkleed, ondergoedloos en met een Jef die bij zijn boer ook nog kotst. Ge hebt uw nog nooit zo "ma flodder" gevoeld.

Awel dat gevoel had ge nu eens niet als ge dit kleedje maakte. Neen, want dat ging zoals een douchemoment uit de film, een steeds zelfmetinkvullende printer en onzedelijke korte slaapkleedjes aan een stel benen en lijf dat het hebben kan...Perfect dus


met een print die achteraan perfect doorloopt (allez de grijze streepjes toch)

compleet gevoerd voor de koudere dagen




De stof, het model,... allemaal op het lijf geschreven van uw dochter.

En oh boy, het is nog maar woensdag...wat gaat de rest van de week wel niet geven?

stof: bambiblauw
patroon: bonitajurk, La Maison Victor
biais: Veritas

16 opmerkingen:

  1. Echt, jouw manier van schrijven, ik zit hier weeral met een big smile op mijn gezicht. Los daarvan, mooi kleedje heb je gemaakt!

    *en ja, ik ken dat ook allemaal - al draag ik dan wel pyama's, maar soit* :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een apotheose! Super grappig geschreven, want al die momenten zijn zéér herkenbaar. Ma Flodder rules (toch nadat je de schaamte bent vergeten :-) )

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ma Flodder met een stylish daughter :-). Heerlijke combinatie ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zalig kleedje !!! (mag het een troost wezen dat jij niet de enige bent die al pakjes moest ontvangen ... ma floddergewijs dan)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ken het gevoel niet, maar ik vind dit kleedje in zijn tegenovergestelde vorm geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat lees ik jou verslagjes toch graag ! Jurkje is prachtig !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. jouw verslagjes moet het zijn. Moest ik even verbeteren, ......

      Verwijderen
  7. Haha grappig :-) :-)
    En inderdaad een mooie jurk!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zooo herkenbaar (en dan heb ik alleen een dochter en een hond :-) )
    Heel mooi kleedje en staat je meisje super!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hahahaha, heerlijk herkenbaar :)
    Buiten dat de jongste altijd vroeger wakker is dan mij dus die ontspannen douche ken ik niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel leuke jurk! Nog veel creatief plezier.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ;-) zo herkenbaar en super mooi kleedje heb je gemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ken je dat, dat je stiekem een paar blogs zit te lezen op je werk? En dat je vreselijk moet lachen met een bepaalde post, maar dat niemand dat dus mag merken?

    BeantwoordenVerwijderen